Ver van de brancard – “Een sensatie jaagt een tragedie na”
Hoe heb ik deze kaart gevonden?, het maakte me bijna bang. Ik word wakker in de ochtend, Czesław is er niet, alleen zij is op de tafel. Middelen, die kaart. En het staat erop geschreven: "Lieve schat…"Hij is het brutale type!… "Helaas vertrek ik omdat ik niet anders kan. Mijn gevoel voor jou is opgebrand tot de grond toe." Op z'n best? Hoe kent hij zulke woorden eigenlijk?? „Nie zapomnę cię gdyż masz w moich myślach stałe miejsce. De jouwe voor altijd Czesław ".
Ik keek naar de kalender voor het geval dat, Is het alsof 1 april niet uitviel?. Maar waar vandaan?, geen lente daar, hoogzomer, en deze klootzak Czesław brak af met een soort excuus. Basiunia wilde me in het begin opvrolijken en zegt, dat hij zich waarschijnlijk alleen maar dood heeft gedronken. Maar gelukkig wist ik het, dat ik niets te tellen heb, want hoe zou het zijn?, zo'n wonder zou al lang geleden zijn gebeurd. En hij dronk alleen dit water en zag er steeds beter uit.
Totaal anders dan Kidler, wie verliest zijn gezicht met elk glas. Hij gooit tenminste zijn hersens zoals Czesław. Onlangs leek het hem, dat hij zijn dochter zag, omdat het de huid is die van zijn voormalige verloofde is afgescheurd. Hij had vreselijk ruzie, omdat hij dacht, dat hij over twintig jaar alimentatie zou moeten betalen. En toen deze dochter opdook in ons uniform, zijn benen knikten onder hem.
En wat bleek?? Dat deze politieagente echt mijn vader zoekt, alleen deze van haar was zoveel meer aan het dansen. Het is dus zeker geen Kidler, omdat hij alleen girami naar alle kanten gooit als hij dronken is, totdat de spiegels in het pand kloppen en dan moet hij geld lenen….
Zodra ik de vorige zin schreef, Ik moest het stoppen, omdat ik al mijn tranen heb gestort. Het deed me denken aan Czesław, die onlangs van iedereen in het ziekenhuis leende. Een teken ervan, schurk, hij had zijn blauwe afstand al lang gepland met voorspelling!!!!