Talk to the dog.
Kto z nas tego nie robi, nie mówi do swojego pupila psa, or a cat? W tym filmie jest jasno powiedziane, że występujący w nim psiak rozumie 150 words, więc nie jest to czynność całkowicie bezsensowna. In addition, of course, it plays a therapeutic role here, when the main character, played by Ewan McGregor, oprowadza psa po jego nowym domu, treats him like a full-fledged roommate. Mówię o filmie ‚Beginners’, image now four years ago, autorem jest Mike Mills znany z ‚Rodzinki’. The author, bo odpowiada w pełni zarówno za reżyserię, jak i za scenariusz. Nie wiem jak to się stało, że dopiero teraz obejrzałam ten film, ale w tym przypadku, definitely better late than never.
I think, że film napisany jest świetnie. Unforced dialogues resulted, że miałam wrażenie podglądania prawdziwych ludzi a wyważone słowa wypowiadane przez bohaterów, not only built the authenticity of the characters, ale miałam też uczucie, że w końcu słucham rozmów, that really mean something. W wielu filmach słyszy się dialogi totalnie bezsensowne, as if invented by screenwriters, tylko po to by zapchać czymś scenę. The film is fragile, satisfied, szukałam długo właściwego określenia i idealne, które przyszło mi na myśl, to przeuroczy. If anyone is looking for high-speed action, or a cheap melodrama, to zdecydowanie zbłądził. Ten movie, to urocza opowieść z wieloma tematami na tapecie. Próba opowiedzenia o starości, loneliness, o umieraniu, o próbowaniu i o początkach. Mimo że ‚Debiutanci’ to opowieść na pozór lekka i przyjemna, podana w subtelny sposób, to historia momentami przygnębiająca i zwyczajnie smutna.
Sam pomysł na film buduje jego wyjątkowość. Historia opowiedziana jest w poszatkowany, non-chronological way, ciągłe mieszanie się rzeczywistości ze wspomnieniami bohatera, make the feeling of loss even greater, próbę poradzenia sobie z codziennością. A ta codzienność, as it turns out, can be very perverse. The father of the main character, played by the brilliant Christopher Plummer, który mógł bardzo łatwo tą postać przekoloryzować, what he doesn't do, postanawia po śmierci małżonki, z którą wiódł poprawne, przyzwoite ale pozbawione namiętności życie, wyznać przed synem jaka jest jego prawdziwa natura. W bardzo dojrzałym wieku postanawia cieszyć się swoją seksualnością i w końcu czuć się sobą. Syn - Oliver, to postać stonowana, muted, próbująca się uporać ze śmiercią obojga rodziców a jednocześnie próbująca zbudować coś nowego z przypadkowo poznaną dziewczyną. Their first scenes together, próby komunikacji przy pomocy kartki papieru i ten uroczy akcent aktorki, to zwiastun czegoś obiecującego.
Film opowiada o akceptacji, o pożegnaniach i odchodzeniu najbliższych z naszego życia ale też o budowaniu nowych relacji. I have a feeling, że porusza tak wiele wątków, saturated with important content, że dosłownie należałoby obejrzeć obraz parokrotnie, by nic nie umknęło naszej uwadze i by móc czerpać z filmu jak najwięcej.