Odkryto „wzrokową” tajemnicę
Widok osoby, z którą rozmawiamy ułatwia nam zrozumienie jej wypowiedzi aż sześciokrotnie – zaobserwowali naukowcy z USA. Wyniki badań opublikowano na łamach pisma „PLoS ONE”. Zrozumienie wypowiedzi przyjaciela podczas głośnego przyjęcia jest trudne, dopóki nie zobaczymy jego twarzy. – Nasz mózg wykorzystuje obraz twarzy i ruchy ust naszego rozmówcy, w ten sposób pomaga nam zinterpretować to co słyszymy. Taka pomoc jest szczególnie istotna podczas rozmowy w głośnym miejscu – tłumaczy doktor Wei Ji Ma z Baylor College of Medicine w Houston, główny autor badań. – Większość ludzi z prawidłowym słuchem czyta z ruchu warg bardzo dobrze, często nawet o tym nie wiedząc – przekonuje doktor Ma. – Przy podwyższonym poziomie hałasu czytanie z ruchu warg zwiększa zrozumienie słów o 10 do 60 procent – tłumaczy naukowiec. Chociaż dodaje, że przeprowadzone przez jego zespół badania wykazały, że żeby czytanie z ruchu warg było skuteczne potrzebna jest możliwość usłyszenia chociaż bardzo cichego dźwięku. Badacze przeprowadzili serię doświadczeń podczas których uczestnicy oglądali film z osobą wypowiadającą jakieś słowa. Jeżeli osoba ta była pokazana normalnie uczestnicy bez problemu łączyli informację słuchową i wzrokową, co było bardzo pomocne w rozpoznawaniu słów przy podwyższonym hałasie otoczenia. Co ciekawe, kiedy uczestnikom pokazywano tylko film rysunkowy z mówiącą postacią, informacja wzrokowa również była pomocna chociaż w mniejszym stopniu. Podczas innego badania uczestnikom prezentowano na filmie osobę wypowiadającą inne słowo niż to, które w tym samym czasie słyszeli badani – zaobserwowano że w takiej sytuacji mózg integruje dwa bodźce i osoby odczytują informację jako zupełnie inne słowo.
Badacze opracowali model matematyczny dzięki któremu byli w stanie przewidzieć jak często uczestnik zrozumie prawidłowo prezentowane mu w różnych sytuacjach słowa. „Ludzie łączą dwa bodźce i to co odbierają zależy od ich niezawodności” – tłumaczy Mu. I tak obrazuje tę zależność: mózg działa jak detektyw, który ma dwóch świadków zbrodni – jeden jest bardzo precyzyjny i wiarygodny, drugi nie jest aż tak wiarygodny. Jego zadaniem jest uzyskanie informacji od obydwu i analiza ich wiarygodności w ustaleniu swojej wersji wydarzeń.