Paulo Coelho urodził się w Rio de Janeiro, w Brazylii, w sierpniu 1947 roku. Prowadził bardzo intensywne życie. Musiał pokonać wiele przeszkód, zanim stał się znany na całym świecie i stał się autorem światowych bestsellerów. W okresie dojrzewania poddawany był brutalnej terapii elektrowstrząsowej, co miało miejsce, gdy w latach 1966-1968 rodzice trzykrotnie umieszczali go w szpitalu psychiatrycznym, uznając jego buntowniczą postawę za przejaw szaleństwa. Z powodu zaangażowania w pewne kręgi artystyczne został uwięziony i poddany torturom fizycznym za rzekomą działalność wywrotową przeciwko brazylijskiej dyktaturze.
Później Paulo Coelho poznał gwiazdę rocka Raula Seixasa i przyłączył się do ruchu hipisowskiego, żyjąc w epoce “miłości i pokoju”, w epoce “seksu, narkotyków i rock’n’rolla”. Razem, w latach 1973-1982, obaj artyści skomponowali około 120 piosenek, które zrewolucjonizowały muzykę pop w Brazylii – niektóre z nich do dziś są hitami. Hérica Marmo opisała ten okres jego życia w książce A Canção do Mago. A trajetória musical de Paulo Coelho, wydana w 2007 roku. Hipis, dziennikarz, gwiazda rocka, aktor, dramaturg, reżyser teatralny i producent telewizyjny… wir aktywności, który zakończył się w 1982 roku, podczas podróży do Europy. W Dachau, a jakiś czas później w Amsterdamie, Paulo miał mistyczne spotkanie z “J”, swoim przyszłym mentorem, który przekonał go do przejścia Camino de Santiago de Compostela, średniowiecznej pielgrzymki między Francją a Hiszpanią. W 1986 roku, w wieku 38 lat, Paulo Coelho przeszedł Drogę Pielgrzyma do Santiago. To tam na nowo przyjął chrześcijaństwo, odkrywając na nowo wiarę, która została mu przekazana przez jezuitów w czasach szkolnych. Coelho opisał to doświadczenie w swojej pierwszej książce, Drodze św. Jakuba, opublikowanej w 1987 roku. W następnym roku opublikował swoje drugie dzieło “Alchemik”, które przyniosło mu światową sławę. Dziś powieść uważana jest za współczesną klasykę i jest powszechnie podziwiana. Historia, którą opowiada, a którą wielu uważa za ponadczasową, ma za zadanie oczarować i zainspirować całe pokolenia przyszłych czytelników. Po Alchemiku nastąpiły: Brida (1990), Najwyższy dar (1991, utwór oparty na tekście Henry’ego Drummonda), Walkirie (1992), Maktub (1994), Na brzegu rzeki Piedry usiadłem i płakałem (1994), Monte Cinque (1996), Listy miłosne proroka (1997, na podstawie utworu Kahlila Gibrana), Podręcznik wojownika światła (1997), Weronika postanawia umrzeć (1998) oraz Diabeł i panna Prym (2000). Ostatnie publikacje obejmują: Undici minuti (2003), Lo Zahir (2005), Sono come il fiume che scorre (2006) i La strega di Portobello (2007), wszystkie wydane we Włoszech przez Bompiani.
Paulo Coelho jest laureatem wielu prestiżowych nagród międzynarodowych. Krytycy chwalą jego poetycki, realistyczny i filozoficzny styl oraz symboliczny język, który przemawia nie tylko do umysłu, ale i do serca. Od 2002 roku jest członkiem prestiżowej Brazylijskiej Akademii Literatury. Paulo Coelho figuruje w Księdze Rekordów Guinnessa za największą liczbę tłumaczeń (53) jednego tytułu (Alchemik) podpisanych na jednym posiedzeniu (45 minut). Rekord ten został osiągnięty podczas międzynarodowego konkursu “signing session”, który odbył się na Targach Książki we Frankfurcie w 2003 roku. Za pisarzem kryje się człowiek, który uwielbia czytać i podróżować, osoba lubiąca komputery, internet, muzykę, grę w piłkę nożną, lubiąca spacery i uprawiająca kyudo – orientalną dyscyplinę łączącą łucznictwo i medytację. Od zawsze interesował się kinem, zrobił swój pierwszy projekt filmowy, zatytułowany The Experimental Witch. Zawsze wstaje bardzo wcześnie rano i po dwugodzinnym spacerze strzela 24 strzały z jednego ze swoich trzech łuków. Wraz z żoną Christiną Oiticica dzieli swoje życie między Rio de Janeiro i Europę.
