Bluszcz był popularny w epoce wiktoriańskiej. Symbolizował przyjaźń i wierność. Często noszono wtedy broszki przedstawiające bluszcz owinięty wokół zwalonego drzewa z napisem: „Nic mnie nie może od niego oddzielić”.
W Egipcie roślina ta była święta, a Grecy wili z niej wieńce dla zwycięskich żołnierzy.
Uważano, że bluszcz, jak większość roślin, jest przydatny jako lek na wszelkie schorzenia, zwłaszcza na oparzenia słoneczne, rany i opuchliznę.
