Kolejny film, który prócz moich refleksji można oglądnąć legalnie online. Kłopotliwy Człowiek to coś z pogranicza Orwellowskiego Roku 1984, a filmu obyczajowego? Można mieć też skojarzenie z Truman Show. Produkcja stawia głównego bohatera w bardzo nie typowej sytuacji. Mianowicie ląduję on w jakimś mieście i nie bardzo wiadomo dlaczego, jego życie jest całkiem ułożone – dobra praca, pieniądze, dom, kobieta.
Chociaż można to zinterpretować to nie mamy jasno wyjaśnione z jakiego powodu główny bohater znalazł się w tym dziwnym miejscu. Na wstępie wszyscy go witają, całe życie ma już przygotowane. On sam nie zbyt wie o co chodzi, tak samo jak widz. Dostaje pracę, ludzie się mu kłaniają jak dobrzy znajomi, samochód, dom, piękne kobiety. Można by pomyśleć, wszystko jak w wymarzonym życiu. Czy rzeczywiście? Główny bohater najprawdopodobniej nie żyje i znalazł się.. no właśnie, to jest raj, czyściec czy raczej piekło? Nowe otocznie z pozoru jest świetne, jednak coś go męczy, to wszystko nie ma dla niego smaku. Film Jensa Liena można pewnie interpretować na wieloraki sposób, chociaż to mnie zbyt nie interesowało. Najciekawszym było oglądanie człowieka postawionego w tak abstrakcyjnych sytuacjach.
Norwesko-Islandzka produkcja jest jednym z najbardziej zaskakujących dla mnie filmów które oglądnąłem w tym roku. Kłopotliwy Człowiek nie jest zbyt popularny w naszym kraju, ilości ocen na pewnym portalu filmowym nie jest zbyt mnoga. Recenzji na blogach też się nie doszukałem.
Z początku w mojej ocenie Kłopotliwy Człowiek był usytuowany trochę niżej. Skąd większe przekonanie? Produkcja jest nie typowa, a bardzo trudno o takie, które byłyby naprawdę dobre. Według mnie, w tym wypadku eksperyment się powiódł. Nie jest to majstersztyk, ależ skąd. Po prostu jest rewelacyjnie wykonanym filmem w kategorii delikatnej abstrakcji. Wyróżnia się ten obraz w tłoku innych produkcji. Nie jest to na szczęście robione na siłę. Polecam.
Ocena:8/10
