Kendama to tradycyjna japońska zabawka zręcznościowa. Składa się z rączki (ken), pary kubków (sarado) i kulki (tama), które są połączone sznurkiem. Na jednym końcu ken znajduje się kielich, podczas gdy drugi koniec ken jest zwężony, tworząc kolec (kensaki), który pasuje do otworu kulki (tamy). Kendama to japońska wersja klasycznej gry w puchar i piłkę, a także wariant francuskiego bilboqueta do gry w puchar i piłkę. Kendamę można trzymać w różnych uchwytach, a sztuczki i kombinacje, które można wykonać, są nieograniczone. Zasada tych zabawek jest taka sama: chwytanie jednego przedmiotu za pomocą drugiego, gdy oba są połączone sznurkiem.
Pochodzenie kendamy jest kwestionowane, ale powszechnie uważa się, że powstała w XVII lub XVIII wieku. Kendama zaczął ewoluować, gdy przybył do Japonii w okresie Edo i od tego czasu używanie zabawki rozprzestrzeniło się na cały świat. Rozmiar i materiały użyte do stworzenia kendam różnią się teraz, ponieważ są oferowane w rozmiarach jumbo i mini, a zostały stworzone z plastiku, metalu i nylonu. Obecnie w krajach na całym świecie odbywają się zawody kendama, z których największym jest coroczny Puchar Świata w Kendamie w Japonii.
Naciąganie Kendamy
„Naciąganie” kendamy to działanie polegające na połączeniu wszystkich trzech części kendamy (ken, sarado i tama). Koralik (lub mini łożysko) i kawałek sznurka są wymagane do naciągnięcia kendamy. Kroki, aby naciągnąć kendamę, są następujące:
Weź jeden koniec sznurka i przełóż go przez mały otwór w tamamie, aż sznurek przejdzie przez duży otwór (ana).
Umieść koralik na końcu sznurka wychodzącego z ana i zawiąż węzeł, aby zablokować koralik.
Przełóż niezwiązany koniec sznurka przez jeden z dwóch otworów w sarado. (Uwaga: w przypadku kendamy praworęcznej trzymaj sarado do góry, tak aby duży kubek znajdował się po prawej stronie, i przełóż sznurek przez otwór skierowany do siebie. W przypadku kendamy leworęcznej duży kubek powinien znajdować się po lewej stronie bokiem i przełóż sznurek przez otwór skierowany do siebie).
Poprowadź sznurek przez otwór w kenie.
Zawiąż węzeł na tym końcu sznurka, aby sznurek nie prześlizgnął się przez kawałek kena.
Połóż sarado na wierzchu kenu.
Film przedstawiający jak naciągnąć kendamę
Jak trzymać kendamę?
Kendama może być trzymana w wielu rodzajach uchwytów. Wybór rodzaju uchwytu do trzymania kendamy zależy od tego, jaką sztuczkę chce wykonać osoba. Niektóre z tych uchwytów obejmują:
Uchwyt Kena: Trzymaj kena wszystkimi pięcioma palcami, kolcem skierowanym do góry i dużym kubkiem (lub małym kubkiem) skierowanym w stronę ciała
Chwyt Sary: przytrzymaj kena, umieszczając kciuk i palec wskazujący poniżej przecięcia sarado i ken.
Uchwyt Sary (stabilizowany): Oprócz umieszczenia kciuka i palca wskazującego, umieść środkowy i serdeczny palec pod małą lub dużą filiżanką (zależy to od tego, w którą stronę jest zwrócony ken).
Uchwyt Tama: Opuszkami palców trzymaj piłkę (tama) z otworem (ana) skierowanym do góry.
Uchwyt świecy: Zwróć się do kena z kolcem skierowanym w dół. Trzymaj kena trzema palcami: wskazującym, środkowym i kciukiem.
Chwyt Ken (na górze po lewej), Chwyt Sara (na górze po prawej), Chwyt świecy (na dole po lewej), Chwyt Tama (na dole po prawej)
Jak grać
Ogólna koncepcja kendamy polega na podnoszeniu kena – rączki i równoważeniu tamy – kulki gdzieś na kenie lub odwrotnie. Nie ma żadnych konkretnych zasad, jak grać w kendamę. Jednak zginanie kolan podczas gry w kendamę to metoda, którą stosują eksperci. Niekończące się sztuczki i kombinacje trików mogą być wykonane za pomocą samego uchwytu ken, uchwytu sara, uchwytu tama i uchwytu świecy samodzielnie lub razem w kombinacji.
Początki gry są sporne. Niektórzy uważają, że jest to odmiana francuskiego bilboquet gry w piłkę i kubek ( bil “ball” boquet “małe drzewo”), zabawki, która pochodzi z XVI wieku i była popularna w Europie w okresie XVI – XVII wieku. Uważa się, że w tym samym okresie kendama przybyła do Japonii Jedwabnym Szlakiem z Chin w okresie Edo (1600–1868), przy czym niektórzy uczeni twierdzą, że przybyła między 1778 a 1779 rokiem.
Miasto Hatsukaichi w prefekturze Hiroszima jest uważane za kolebkę współczesnej japońskiej Kendamy, ponieważ miasto stało się pierwszym miejscem produkcji kendamy. Hamagatsu Ekusa stworzył kształt kendamy, który jest dziś powszechnie rozpoznawany w 1919 roku w mieście Kure, a na początku XX wieku zabawka miała dwa boczne kubki i została nazwana kulką jitsugetsu., Co dosłownie oznacza ” kula słońca i księżyca ”. To przekłada się na „kulę słońca i księżyca”, nazwaną tak ze względu na reprezentację słońca przez kulę i podobieństwo miseczek do półksiężyca.
Kendama
