Chrzest Polski to zwyczajowa nazwa na początek chrystianizacji w Polsce. W rzeczywistości chrzest przyjął ówczesny władca Polski, książę Mieszko I, oraz jego żona Dobrawa. Miało to miejsce w roku 966. Datę też oficjalnie przyjmuje się jako początek istnienia państwa polskiego.
Przyczyny Chrztu Polski
Najważniejsze przyczyny przyjęcia chrztu przez Mieszka miały podłoże nie tylko religijne, ale również społeczne i polityczne. Przyjęcie chrztu od Czech sprawiło, iż Niemcy nie mogli powadzić na terenach Polski działalności chrystianizacyjnej. Zwykle wiązało się to z brutalnym podbojem ziem, na którym miano głosić słowo boże i nową religię. Państwa chrześcijańskie cieszyły się również większym prestiżem na scenie międzynarodowej, niż kraje pogańskie. Polska weszła również w bezpośredni sojusz z Czechami. Polska mogła też nieco swobodniej prowadzić politykę rozszerzania swoich ziem, właśnie pod pretekstem chrystianizacji. Umacniała się nie tylko pozycja Polski na scenie międzynarodowej, ale także i Mieszko I umocnił swoją władzę wewnątrz kraju. Obowiązywała wtedy doktryna mówiąca, iż władza księcia, czy króla pochodzi bezpośrednio od Boga. To zwiększało autorytet i siłę władcy.
Chrzest Polski to zwyczajowa nazwa na początek chrystianizacji w Polsce. W rzeczywistości chrzest przyjął ówczesny władca Polski, książę Mieszko I, oraz jego żona Dobrawa. Miało to miejsce w roku 966. Datę też oficjalnie przyjmuje się jako początek istnienia państwa polskiego.
