I wojna światowa
Pierwsza wojna światowa była pierwszym konfliktem zbrojnym, który swoim zasięgiem objął państwa na całym świecie, a nie jak dotychczas tylko kraje konkretnego rejonu lub kontynentu. Toczyła się w latach 1914-1918 i zwana była „wielką wojną” ze względu na swój zasięg oraz ilość ofiar.
Rozpoczęła się od zabójstwa arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Habsburga i jego żony 28-go lipca 1914 r. w Sarajewie. Spowodowało to wypowiedzenie wojny Serbii przez Austro-Węgry. Po tym wojnę wypowiedziały sobie kolejne państwa związane sojuszami i wzajemnymi zobowiązaniami, dzieląc się tym samym na dwa bloki biorące udział w wojnie. Państwa centralne: Niemcy, Austro-Węgry, Bułgaria i Turcja, oraz Ententa: Francja, Wielka Brytania, Rosja. W trakcie wojny wchodzące w skład oby dwóch bloków państwa zmieniały się, dochodziły lub odchodziły, w zależności od tego na czyją stronę przechylało się zwycięstwo. Zasięg wojny był tak wielki ze względu na to, że w tym okresie większość najsilniejszych państw posiadało kolonie zamorskie, które zostały uwikłane w konflikt. W 1917 r. dołączyły do Ententy Stany Zjednoczone przerywając tym samym politykę izolacjonizmu.
I wojna światowa była inna od poprzednich konfliktów, skutkowała o wiele większą ilością ofiar, użyciem gazów bojowych, nowych maszyn i taktyki z wykorzystaniem ciężkiego uzbrojenia. Cześć jej jednak zwana była wojną w okopach, ze względu na ciągnące się przez duże tereny okopy, w których naprzeciwko siebie siedzieli żołnierze wrogich obozów, ale nie padł ani jeden strzał. Najistotniejsze w tym konflikcie były jednak jego skutki, które zmieniły oblicze dotąd znanego świata. Wojna zakończyła się 11 listopada 1918 r. kiedy to skapitulowały Niemcy. Najważniejszymi skutkami wojny było: powstanie licznych państw narodowych, ograniczenie roli i znaczenia Niemiec, wyjście USA z polityki izolacjonizmu, rozwój przemysłu ciężkiego, zmiany demograficzne spowodowane śmiercią wielu mężczyzn.