Kto to był Paracelsuss.

Paracelsuss był renesansowym lekarzem i alchemikiem.

Był pracownikiem naukowym Uniwersystetu w Bazyleii. Jego wykłady prowadzone były w języku niemieckim, co stanowiło niejako nowość w świecie nauczania medycyny. W czasie własnych studiów wyrobił osobiste poglądy, które zmusiły go do odrzucenia nauk Galena, Hipokratesa i Awicenny. Postanowił to zamanifestować spaleniem ich dzieł. Paracelsuss doprowadził tym do swojego zwolnienia z uniwersytetu. Głównym punktem sprzeciwu młodego alchemika była teoria Galena, jakoby większa ilość substancji podawanych w leku miała zwiększać jego skuteczność. Paracelsuss wyznawał natomiast pogląd, że tylko jeden lek powinien byś stosowany na jedną chorobę. Dało to podstawy tzw. celowości dobierania leku.

Przedmiotem jego zainteresowania były również przyczyny powstawania chorób i czynniki, które mogły nasilać ich przebieg.  Doszedł do wniosku, że wszelkiego rodzaju dolegliwości są częścią planu bożego. To właśnie one dokonują koniecznej w świecie selekcji i eliminują jednostki zbyt słabe, aby przeżyć.

Paracelsuss marzył o wynalezieniu leku, który mógłby przynieść ulgę w każdej jednostce chorobowej. Swój wyśniony specyfik okrzyknął mianem panaceum.

Poza ideą panaceum wysnuł również teorię Archeusza, czyli czegoś co miałoby zdolność zamiany jednej substancji w inną.

Jak nietrudno się domyślić, żadne z dwóch marzeń Paracelsussa nie zostało nigdy urzeczywistnione.

Znany jest on również jak człowiek, który stworzył podstawy fizjologii człowieka w Europie.