Wydra ta była ulubieńcem polskiego arystokraty za panowania króla Jana III Sobieskiego (1629 – 1696). Spała w jego łóżku, jak głosi opowieść, i budziła go za każdym razem, gdy ktoś zbliżał się do sypialni, jak zrobiłby to pies. Polegała również na swoim towarzyszu, który dostarczał jej ryby, gdy miał gości, i zabierał ją ze sobą w podróże.
Wydra zyskała opinię tak niezwykłego zwierzaka, że szybko zwróciła na siebie uwagę króla Jan III Sobieskiego, który zdecydował, że musi mieć to niesamowite zwierzę dla siebie. Nasz dżentelmen stawiał opór, jak mógł, ale nie można długo stawać na drodze pragnień króla i boleśnie pogodził się z rozstaniem z przyjacielem.
Trochę czasu zajęło zwierzęciu przyzwyczajenie się do nowego właściciela, ale w końcu oboje tak dobrze się dogadali, że wydra stała się ulubionym zwierzakiem króla. Wcześniej król Sobieski faworyzował swojego oswojonego rysia i kazuara. Niestety pewnego dnia wydra błąkała się po ogrodach pałacu w Wilanowie, niczego nie podejrzewający żołnierz zobaczył ją i zabił kijem. Sprzedał skórę za równowartość kilku szylingów. Kiedy król Sobieski dowiedział się o tej tragedii, wydał rozkaz rozstrzelania mężczyzny, ale później zmienił zdanie.
Podpis brzmi oryginalnie po francusku: La loutre du roi Jean Sobieski.
