Philomenas Geheimnis.
Ich bin ein ziemlich naiver Zuschauertyp, szybko daję się wkręcić w świat przedstawiony na ekranie, mir reicht ein dunkler kinoraum, głośny dźwięk i wielki ekran a natychmiast zapominam o tym, że następnego dnia czeka mnie wczesna pobudka. Tym jednak razem nie mogłam przestać myśleć o porannym budziku i innych codziennych tematach i zwyczajnie nie mogłam się doczekać, kiedy z kina wyjdę. "Das Geheimnis von Philomena", film nominowany do czterech Oscarów, w tym za najlepszy film, Für mich ein eher schlechter Film.
Obraz opowiada o starszej, eine bescheidene Irin, która przez całe życie ukrywała fakt, że jako nastoletnia mama zmuszona została do oddania swojego małego synka do adopcji. Syn znika z jej życia, do czego przyczyniły się siostry zakonne z klasztoru, w którym umieścił ją jej ojciec, przez całe życie trzyma historię w tajemnicy przed bliskimi, po latach postanawia wszystko wyjawić i syna odszukać. Schon die Beschreibung der Handlung klingt wie ein billiges Melodram. Ich weiss, że historia jest autentyczna, ale nawet to filmu w moich oczach nie ratuje. Es ist vorhersehbar, schlampig, kino zupełnie niewymagające od widza niczego, a takiego kina nie lubię najbardziej. Natürlich hatte die Geschichte ihre Pluspunkte, Er wurde von der von Judi Dench gespielten Figur gerettet, Die Hauptfigur ist einfach, naiv, eine Menge süßer Gaffes machen, was es sehr lustig macht, Schöpfung vollkommen gut geschaffen. Idealną relację zbudowała z ekranowym partnerem Steve’em Coogan’em, który gra byłego polityka, upatrującego w tej historii z życia wziętej możliwość powrotu do swojego wcześniejszego zajęcia, Journalistischer Beruf. Wymiana słów tej dwójki, chemia i energia jaka została między nimi wytworzona i towarzyszące wszystkiemu osobliwe poczucie humoru, to zdecydowane pozytywy filmu. Ein interessantes Verfahren, was ich zugeben muss, soll die Institution der Kirche zeigen, w tym konkretnym przypadku damskiego klasztoru, w bardzo negatywnym świetle, was ein ziemlich mutiger Schritt ist.
Natomiast to co mnie drażniło najbardziej, to przewidywalność historii, Momente, w których widz miał się wzruszyć bardziej natarczywe chyba być nie mogły, zupełnie nie potrafię pojąć dlaczego film znalazł się wśród nominowanych do Oscara za najlepszy film roku, choć właściwie od dawna Oscary rozmijają się z moim gustem filmowym, Also sollte ich nicht so überrascht sein.
Film z jednej strony jest przecież oparty na historii z życia wziętej, powinien zatem być autentyczny i szczery, Hier habe ich einen Eindruck, że to się zupełnie nie udało. Uważam film za kiepski, Trotz der sehr guten schauspielerischen Leistung, trotz eines schönen Szenarios, voller Humor. Przedstawiona historia to dobry materiał na wyciskacz łez a nie film z górnej półki, do roli jakiego chyba aspirował.